روایتی که می‌شنوید، یک تجربه شخصی از دکتر محسن رنانی است در نسبت با فرزندش. وی در این 15 دقیقه برای ما توضیح می‌دهد که چطور توانسته با یک روش ساده، فرزندش را از مسابقۀ نمره خارج کند.
یادداشت‌ها
مطالب مرتبط
21
خرداد
بازی‌کردن پدرها با بچه‌هایشان چه تأثیری بر آیندۀ کودک دارد؟
کودکان از طریق بازی‌کردن است که تعامل با آدم‌ها و دنیای بیرون را می‌آموزند. تحقیقات زیادی نیز تأثیر بازی‌کردن بچه‌ها با مادرانشان را بررسی کرده‌اند، اما تأثیر بازی‌های پرسروصدای پدران با بچه‌های خردسال کمتر مورد توجه بوده است. نتایج یک تحقیق جدید در دانشگاه کمبریج نشان می‌دهد بازی‌های پدران با کودکان زیر سه سالشان، نه‌تنها با نوع بازی مادرها متفاوت است، که آثار متفاوتی هم روی آیندۀ این ...
19
خرداد
کودکی‌نکردن
همیشه شعار نظام‌های آموزشی این بوده: «هر چه بیشتر، بهتر» یعنی تکلیف بیشتر، ساعات آموزشی بیشتر، درس‌های بیشتر، کلاسهای بیشتر... و اینطور تبلیغ شده که هرچه اینها بیشتر، کامیابی‌های دانش‌آموزان بیشتر. مقاله‌ای از «Kelly Day» یک معلم ریاضی از آمریکا می‌خواندم که ساختار آموزشی فنلاند را بررسی کرده و نشان می‌دهد ذهنیتِ «بیشتر و بیشتر» که در بسیاری از ساختارهای آموزشی جهان از جمله کشور ما همچنا...
21
اردیبهشت
برای تربیت بچه‌ها، تنبیه و تشویق زیادی ممنوع
دور و برمان پر است از پدر و مادرهایی که با ساده‌ترین شیرین‌کاری فرزندشان به وجد می‌آیند و انواع تشویق و تحسین را نثارش می‌کنند و با اولین بدقلقی برآشفته می‌شوند و سر فرزندشان داد می‌زنند. اما تربیت فرزند همیشه اینطور نبوده و همه‌جا هم اینطور نیست. مایکلین دوکلف در کتاب جدیدش، با مطالعۀ تاریخ فرزندپروری و سفر به سه قاره با دختر سه‌ساله‌اش، پیشنهاداتی برای اصلاح شیوۀ تربیت فرزندانمان دارد. او جایی در کتاب تازۀ خود به والدین توصیه می‌کند بیشترِ اسباب‌بازی‌هایی را که برای بچه‌هایشان خریده‌اند دور بیندازند. این توصیه خیلی افراطی است، اما دوکلف طوری بیانش می‌کند که به نظرمان کاملاً منطقی می‌آید «بچه‌ها بدون این چیزها دویست‌هزار سال را سرکرده‌اند».